ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΑΝ ΛΟΓΩ «ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ» ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΕΑΡΙΝΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Αγαπητοί/ές,

Λαμβάνω δεκάδες μηνύματα, κυρίως από φοιτητές μεγάλων ετών που χάνουν την αποφοίτησή τους στην τρέχουσα περίοδο λόγω «καταλήψεων», στα οποία παρακαλούν να «βρεθεί μια λύση» ώστε να εξεταστούν για να καταστεί δυνατόν να αποφοιτήσουν. Διευκρινίζω σε όλους ότι η διεξαγωγή εξετάσεων, ακόμα και αν αυτές μπορούσαν να γίνουν ανεμπόδιστα, παράλληλα με τη διεξαγωγή διδασκαλίας των μαθημάτων εαρινού εξαμήνου (ξεκινά 18/2), δεν επιτρέπεται εκ του νόμου. Επίσης υπενθυμίζω σε όλους ότι την αποκλειστική ευθύνη για την αδυναμία εξέτασης σημαντικού αριθμού μαθημάτων του χειμερινού εξαμήνου φέρουν αυτοί που με την επίκληση «κατάληψης» (κομματικά καθοδηγούμενης από τις γνωστές «δυναμικές μειοψηφίες», ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας) έχουν «αλυσοδέσει» το κτίριο του Τμήματος.

Σχετικώς με τη διεξαγωγή μαθημάτων μέσω διαδικτύου κατά την έναρξη του εαρινού εξαμήνου: Πρόκειται για προσωρινή και εμβαλωματική λύση, που δεν μπορεί να αποτελέσει επιλογή για διάστημα μεγαλύτερο των ολίγων ημερών. Οι λόγοι για το παραπάνω, εκτός από αυτούς που αφορούν σε σοβαρές τεχνικές δυσκολίες, σχετίζονται με την αμφίβολης ποιότητας εκπαίδευση που χαρακτηρίζει την εξ αποστάσεως διδασκαλία, αλλά και με την αδυναμία διεξαγωγής εργαστηρίων (τα περισσότερα από τα οποία είναι υποχρεωτικά). Στην περίπτωση μη συμπλήρωσης του προβλεπόμενου χρόνου των 13 εβδομάδων για τη διεξαγωγή μαθημάτων και εργαστηρίων θα υπάρξει σοβαρό ενδεχόμενο να μην ολοκληρωθούν κάποια μαθήματα του εαρινού εξαμήνου.

Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι οι «καταλήψεις» σε περιόδους δημοκρατίας, όσο κι αν αυτή δεν αρέσει σε κάποιους, είναι, αυτονοήτως και δια νόμου, παράνομες ενέργειες, οι οποίες δεν νομιμοποιούνται από καμία απόφαση, κανενός συλλογικού οργάνου (βλ. «φοιτητικός σύλλογος»), καθώς παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της κίνησης και της έκφρασης του ατόμου. Τελικά όμως κάποιοι τις καθοδηγούν και κάποιοι τις υλοποιούν, άρα αποτελούν μια πραγματικότητα, την οποία αποδεχόμαστε παθητικά, ως κάτι το περίπου φυσιολογικό, έως ότου κάποιες από τις σοβαρές αρνητικές συνέπειες αρχίσουν να μας «αγγίζουν» σε προσωπικό επίπεδο (π.χ. χαμένη εξεταστική), οπότε αρχίζουμε να διαμαρτυρόμαστε, συνήθως γενικώς και αορίστως. Θα μπορούσε να «χυθεί πολύ μελάνι» για την ανάλυση τού – παγκόσμιας πρωτοτυπίας – φαινομένου των «καταλήψεων» σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (και όχι μόνο), χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Κάτι που όμως σίγουρα θα είχε σίγουρα πρακτικό αποτέλεσμα, θεωρώντας ότι «οι καταλήψεις δεν σάς εκφράζουν», όπως πολλοί μού γράφετε, είναι η αποτροπή τους εν τη γενέσει, εκεί δηλαδή που (παρανόμως) αποφασίζονται, στις συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου. Εν κατακλείδι, η συνέχιση των «καταλήψεων» ή η επιστροφή στην κανονικότητα (στην οποία δεν περιλαμβάνεται φυσικά η αμφίβολης ποιότητας εκπαίδευση μέσω διαδικτύου) είναι «στο χέρι σας». Και για να επαναλάβουμε τα χιλιοειπωμένα, μέχρι και προσφάτως, αλλά πάντα επίκαιρα λόγια του Αριστοτέλη (σε μετάφραση): «η ανοχή και η απάθεια είναι οι τελευταίες αρετές μιας κοινωνίας που πεθαίνει».

Ο Πρόεδρος του Τμήματος

Θ. Τριανταφύλλου